naümid

naümid
f. bax: nomid

Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • naümid — sif. və zərf <fars.> Ümidsiz, ümidini itirmiş (halda). Candan qəmin içrə naümidəm; Şəmşiri cəfa ilə şəhidəm. F.. Züleyxa gəlib ağlaya ağlaya əhvalatı Aslana söylədi, o da naümid evə qayıtdı. C. C.. Naümid etmək (eləmək) – ümidsiz etmək,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məyus — sif. və zərf <ər.> Ümidsiz, ümidini kəsmiş, ruhdan düşmüş; naümid; qəmli, qüssəli, bikef, pərişan, pərt. Məyus adam. Məyus oturmaq. – <Nemət> yorğun və məyus bir halda evə dönüb yatdı. Ç.. Uşaq fırtıqlı burnunu çəkib, məyus… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lumud — (Bakı) naümid. – Sənunçün bu heç lumud eləməz …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • navıd — (Qazax) əlacsız, naümid …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mə’yus — ə. ümidsiz, naümid …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qanitat — ə. «qanit» c. 1) itaət edənlər, tabe olanlar; 2) naümid olanlar, məyus olanlar …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bədgüman — sif. <fars.> Həqiqəti bilmədən, zənn və təxminə görə bir şey haqqında pis düşünən, pis fikirdə olan; şübhə edən. Bildi ki, rəqib bədgümandır. F.. Bədgüman etmək – şübhəyə salmaq, şübhələndirmək. Şami vüsal xali gərək xanə qeyrdən; Şəmi… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşkün — sif. 1. Xoşbəxtliyini, rifahını itirmiş, yazıq, bədbəxt, zavallı. Düşkün halın sitəmkara deməyin; Yalvarıbən varə varə deməyin. Aşıq Həsən. Olmasaydı əgər bu üç xoş gün; Mənim ömrüm olurdu pək düşkün. A. S.. // Ruhdan düşmüş, naümid, məyus,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • güman — is. <fars.> 1. Lazımınca əsaslanmamış fikir, zənn, ehtimal. O, gümanının düz çıxmadığını görüb iri, qonur gözlərini geniş açaraq Tərlana baxdı. M. Hüs.. Güman var ki, güman ki – ola bilər, mümkündür, ehtimal ki. Güman var ki, onun biri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ləyaqətli — sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. <Qazı Xudayar bəyə:> Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qədər danışmağa durmaz idim sənnən. Amma xeyr, maşallah, artıq ləyaqətli adamsan. C. M.. 2.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”